Hoe het kerstkransjes-dieet van Marjolein geen succes bleek

Marjolein schrijft voor Saar Magazine (50+ maar nog lang niet dood), maar voor vandaag maakte ze deze gastcolumn. Want: wekenlang alleen sherry, tarwegrasshakes of eierkoeken? Er moeten smakelijker manieren zijn om je zwembandje weg te werken. Zou een zelfbedacht dieet het antwoord zijn?

Ik heb ooit overwogen om een dieet-rage te beginnen, het leek me een makkelijke manier om snel heel rijk te worden. Enig zeer oppervlakkig onderzoek wees uit dat ik dan een paar verschillende etenswaren moest nemen en daar een wetenschappelijk klinkend verhaal omheen moest verzinnen. Er zijn voorbeelden te over van zeer succesvolle, op flinterdun bewijs gebaseerde, diëten: het sherry-dieet, grapefruit-dieet, Montignac, Atkins, Paleo, noem maar op.

Duidelijk was wel dat je iets moet nemen dat vol te houden is. Iets lekkers. Waar je blij van wordt en naar uitkijkt. Niet een gifgroen sapje waarvan je licht gaat geven in het donker, of iets prehistorisch. Want laten we wel zijn: waarom zou je hetzelfde eten als een holbewoner met een gemiddelde levensverwachting van 35 jaar? Juist.

Het kerstkransjes-dieet leek mij wel wat. Een maand per jaar de hele dag door kerstkransjes eten en dan 11 maanden onthouding. Wissel dit af met het paasei-dieet, het raketijs-dieet en het pepernoten-dieet en je komt het jaar wel door. Het werkte alleen niet helemaal zoals gehoopt.

Van een rage was allerminst sprake. Niet alleen geloofden mijn zus en ik als enigen in de potentie van dit dieet, ook verplaatsten de kilo’s zich in rap tempo van het zakje naar mijn heupen. Gelukkig heb ik niet al te veel wilskracht, dus ook dit dieet was snel gedoemd te mislukken.

Als volgende poging stortte ik me op het broodwissel-dieet. Briljant vond ik het. Als het nog niet bestond, had ik het hoogstpersoonlijk zelf uitgevonden. Brood is gezond en lekker. Dit was een dieet dat vol te houden was, ook voor mensen met weinig wilskracht. Het broodwisseldieet houdt in dat je de ene dag alleen maar brood eet, zonder beleg en boter, en de andere dag eet je normaal, gevarieerd.

De kranskilo’s waren snel verdwenen! Mijn energie echter ook. Er miste wat. Nu zitten er in brood veel gezonde vitamines, mineralen en vezels, maar zélfs door dit dieet kun je na een paar weken te weinig voedingsstoffen binnenkrijgen.

Schuldbewust zat ik tegenover een officiële diëtiste. Nee, kerstkransjes waren geen ‘echt’ voedsel. Nee, ik wist heus wel dat ik meer dan één schijf van de vijf moest eten. Ze vond het goed dat ik elke dag brood at, maar onverstandig dat ik er niet veel meer bij at. Elke dag groente, fruit, granen, noten, wat vlees, vis en zuivel, dan had ik in no time mijn energie weer terug. En brood hoorde daar zeker bij. ‘En Nutella?’ vroeg ik hoopvol. ‘Zitten hazelnoten in!’ Ze keek me streng aan. ‘Vooruit. Nutella mag. Maar niet elke dag.’